۲)خطا در تعیین نیروهای داخلی، نیروهای عمودیو ممان‌های خمشی.
بارگذاری‌های خارجی.
سیستم استاتیکی سازه.
سختی اتصال بین عضوهای سازه‌ای.
۳)خطا در تعیین خواص هندسی، مساحت سطح مقطع، ممان اینرسیو فاصله از مرکز ثقل
کیفیت ساخت عضوهای سازه‌ای.
تغییرات سازه‌ای در طی خدمات(برای نمونه ترک‌های سازه‌ای بر روی بدنه هواپیما).

تجزیه ناشی ار اثرات خارجی(برای مثال کاهش سطح مقطع ناشی از خوردگی در فولاد).
۴)خطا در تعیین خواص مکانیکی و حرارتی اصلی مواد سازنده
مدول‌های یانگ  .
ضریب‌های انبساط گرمایی  .
۵)خطا در تعیین پارامترهای ریولوژیکی
تابع و ثابت خزش.
مقدار نهایی انقباض حجمی و تابع آن.
در حالت عمومی همه پارامترهای بحث شده می توانند با زمان تغییر کنند. از آنجایی که مدل ارائه شده در معادله(۴-۵۱) تابع پیوسته را نشان داده و توزیع کرنش حقیقی نیز بدلیل وجود ترک‌ یا حفره گسسته می‌باشد(بخش(۴-۲-۳)), برای مواد ناهمگن معادله(۴-۵۲) خطای زیادی دارد به منظور تخمین بهتر، استفاده از معادله(۴-۵۳) که بر اساس کرنش میانگین روی طول L می‌باشد، مناسب‌تر است.

که ترم اول سمت چپ معادله(۴-۵۳) کرنش متوسط تخمین زده شده و ترم دوم کرنش متوسط حقیقی, روی طول L یعنی بین نقاط A وB با مختصات  را نشان می‌دهند. خطای مدل به کلیه خطاهای توصیف شده در بالا(۱تا۶) بستگی دارد. برای تخمین خطاهای پارامترهای ارائه شده(۱تا۶) از معادله(۴-۵۱) استفاده می‌شود. همچنین خطای مدل از معادله(۴-۵۳) بدست آمده است. برای ساده‌سازی آنالیز خطا، مفهوم خطای مطلق حداکثری مدل نشان داده شده و بصورت زیر توصیف می‌شود.

که حداکثر آن, مقدار خطای مطلق مدل می‌باشد. برای تخمین خطاهای ممکن در تعیین پارامترهای ارائه شده(۱تا۶) از معادله(۴-۵۱) استفاده می‌شود(برای مثال  ). فرض کنید که یک مدل ایده‌آل کرنش حقیقی را نشان بدهد، سپس می‌توان خطای حداکثر و مطلق مدل را با بهره گرفتن از روابط خطا محاسبه کرد. هنگامی که خطای مطلق حداکثر به طور صحیح محاسبه شده باشد، رابطه بین کرنش تخمین یافته و حقیقی در یک نقطه مشابه توسط معادله(۴-۵۵) بدست می‌آید.

حداکثر خطای نسبی کرنش کل تخمین یافته مدل بصورت زیر تعریف می‌شود.

که خروجی معادله(۴-۵۶) بصورت درصدی سنجیده می‌شود(عدد بیرون آمده از قدرمطلق باید در عدد ۱۰۰% ضرب شود). زمانی که حداکثر خطای نسبی در یک نقطه با مختصات  بصورت صحیح محاسبه شود، مقدار کرنش حقیقی در همان نقطه از شرایط زیر پیروی می‌کند.

از آنجایی که حسگرها کرنش کل متوسط را اندازه می‌گیرند، خطای اندازه‌گیری تحت عنوان تفاوت بین کرنش کل متوسط اندازه‌گیری شده و کرنش کل متوسط حقیقی تعریف شده است. خطای اندازه‌گیری حسگر با طول گیج  و نقاط لنگر با مختصات  توسط رابطه زیر بدست می‌آید.

که  مختصات نقطه وسط حسگر  را نمایش می‌دهد. همچنین خطای اندازه‌گیری به پارامترهای زیر وابسته می‌باشد.
۱- موقعیت حقیقی حسگر در سازه و مختصات نقاط A و B
مختصات نقطه وسط حسگر©.
موازی بودن حسگر با خط الاستیک تیر(محورz).
۲-مشخصات حسگر
میزان دقت حسگر و سیستم مانیتورینگ.
طول گیج حسگر(بخش(۴-۲)).
خطای مطلق حداکثر اندازه‌گیری بوسیله معادله(۴-۵۹) تعریف می‌شود. خطای اندازه‌گیری به همه خطاهای توصیف شده در بالا(بند ۱تا۳) وابسته بوده و برای تخمین خطای پارامترهای ارائه شده در بند۱ تا ۳ نیز از معادله(۴-۵۸) استفاده کرده و خطای اندازه‌گیری نیز بوسیله همین معادله بدست می‌آید. به منظور ساده‌سازی آنالیز خطا مفهوم خطای مطلق حداکثر اندازه‌گیری بصورت زیر تعریف می‌شود.

با درنظر گرفتن معادله(۴-۵۱), معادله بالا برای همه خطاهای ممکن(۱تا۳) استفاده می‌شود(برای مثال  ، دقت حسگر).
پیش از این خطای مطلق حداکثر بطور صحیح محاسبه شد، مقدار کرنش اندازه‌گیری شده در نقطه‌ای به مختصات  , بصورت  بیان شده و مقدار کرنش حقیقی در نقطه مشابه از شرایط زیر تبعیت می‌کند.

حداکثر خطای نسبی کرنش کل اندازه‌گیری شده توسط معادله(۴-۶۱) بدست می آید.

که خروجی معادله(۴-۶۱) بصورت درصدی سنجیده می‌شود. پیش از این خطای مطلق حداکثر بطور صحیح محاسبه شد و مقدار کرنش اندازه‌گیری شده در نقطه‌ای به مختصات  نیز محاسبه شد، پس مقدار کرنش حقیقی در شرایط مشابه از رابطه زیر پیروی می‌کند.

کرنش کل حقیقی بوسیله خطای مطلق ارائه شده در معادله(۴-۵۹) اندازه‌گیری شده و با استفاده معادله(۴-۵۱) و معادله(۴-۵۶) تخمین زده می‌شود. حداکثر اختلاف بین اندازه‌گیری و تخمین کرنش کل بوسیله رابطه زیر تعیین می‌شود.

خطاهای  و  مستقل بوده و غیر ممکن است که مقدار هر دو کرنش اندازه‌گیری شده و تخمین زده شده در یک محدوده باشد. در نتیجه حداکثر تفاوت بین اندازه‌گیری و تخمین خطا در کرنش کل توسط رابطه زیر بدست می‌آید.

شرایط بعدی از ترکیب معادلات(۴-۵۵و۴-۶۰) بدست می‌آید.

اگر شرایط ارائه شده در معادله(۴-۶۵) بطور کامل برآورده نشده ‌باشد, امکان وجود شرایط زیر محتمل است.
انحراف در رفتار سازه‌ای.
خطاهای  و  بدرستی محاسبه نشده‌ باشند.
قابلیت اطمینان پایین حسگر اندازه‌گیری.
مناسب نبودن مدل عددی.