- حسین بن رماس عبدی کوفی[۴۷۰]
- حفص بن سلیم عبدی کوفی[۴۷۱]
- حُمید بن سری عبدی[۴۷۲]
- حُریث بن سری عبدی کوفی[۴۷۳]
- خالد بن سری عبدی کوفی[۴۷۴]
- خلیل عبدی کوفی[۴۷۵]
- خلاد بن عامر مسلمی عبدی کوفی[۴۷۶]
- سلیمان بن عبدالرحمن عبدی (عنزی) کوفی[۴۷۷]
- سفیان بن مصعب عبدی کوفی[۴۷۸]
- عبدالله بن ابی یعفور عبدی کوفی[۴۷۹]
- عبدالعزیز عبدی کوفی[۴۸۰]
- عبدالصمد بن بشیر عُرامی عبدی کوفی[۴۸۱]
- عبدالرحمن بن منذر عبدی کوفی[۴۸۲]
- عبدالعزیز بن عبدالله عبدی کوفی[۴۸۳]
- بشر بن صلت عبدی کوفی[۴۸۴]
- بکر بن محمد عبدی کوفی[۴۸۵]
- رقید بن مصقله عبدی کوفی[۴۸۶]
- نجم بن حطیم عبدی غنوی کوفی[۴۸۷]
- سفیان بن سعید عبدی کوفی[۴۸۸]
- شریس بن أبو عماره عبدی کوفی[۴۸۹]
- عبد الأعلی بن زید ابو شاکر عبدی کوفی[۴۹۰]
- عبد الواحد بن سلمه عبدی کوفی[۴۹۱]
- عبد الجبار بن مسلم عبدی کوفی[۴۹۲]
- علی بن سری عبدی[۴۹۳]
- علی بن حسن عبدی کوفی[۴۹۴]
- عُمیر بن سُوید عبدی کوفی[۴۹۵]
- عیسی بن ابراهیم عبدی کوفی[۴۹۶]
- عطاء بن عامر عبدی کوفی[۴۹۷]
- قیس عبدی کوفی[۴۹۸]
- محمد بن حنظله عبدی کوفی[۴۹۹]
- محمد بن حُمید عبدی کوفی[۵۰۰]
- محمد بن شهاب بن علّاف عبدی کوفی[۵۰۱]
- محمد بن عبد الله بن شهاب عبدی کوفی[۵۰۲]
- محمد بن مسلم عبدی کوفی[۵۰۳]
- محمد بن همام عبدی کوفی[۵۰۴]
- مُسلَمه بن سعید عبدی کوفی[۵۰۵]
- المثنّی بن عبد السلام عبدی کوفی[۵۰۶]
- معاذ بن أسود بن قیس عبدی کوفی[۵۰۷]
- نضر بن عبد الرحمن عبدی کوفی[۵۰۸]
- نصر بن عبد الرحمن عبدی کوفی[۵۰۹]
- منذر بن جیفر عبدی کوفی[۵۱۰]
- عمر بن اُذینه کوفی[۵۱۱]
- بصره
عمادالدین زکریا بن محمد قزوینی (م ۶۸۲ ق) از شعبی نقل میکند که، اهل اسلام بصره را یک سال و نیم قبل از کوفه ساختند.[۵۱۲] البته یعقوبی در البلدان سال تأسیس کوفه را، هفدهم (همان سال طراحی کوفه)[۵۱۳] نوشته و دیگران نیز سالهایِ دیگری را، در خلافت خلیفۀ دوم، سال بنیانگذاری بصره دانستهاند.[۵۱۴] این شهر در سالهای بعد، از نقاط پرآشوب، پرحادثه و تأثیرگذار، در تاریخ اسلام بوده است. جمع زیادی از علاقهمندان امیرالمؤمنین علی نیز در این شهر بودهاند. از جملۀ آنها عدهای از اهل بحرین و عبدالقیس هستند. در گروه ناراضیانی که برای اعتراض به عثمان به مدینه آمدند، یکصد نفر را از بصره به ریاست حُکیم بن جَبَلَه عبدی بحرانی گفتهاند.[۵۱۵]
در قضایای مربوط به جنگ جمل نیز، عبدالقیسِ بصره در برابر آشوب آفرینان ایستادند و دعوت طلحه و زبیر را رد کردند و حتی جمع زیادی از عبدالقیس، قبل از رسیدن لشکر امام به بصره، به شهادت رسیدند.[۵۱۶]
پس از چند روز، باز هم در حملۀ ناکثین به بصره و دار الامارۀ آن که در دست والی علی ـ عثمان بن حنیف ـ بود، جنگ سختی در گرفت که حکیم بن جَبَله عبدی و برادرش الزّعل و پسرش الأشرف و دیگرانی از عبدالقیس به شهادت رسیدند.[۵۱۷]
در جنگ جمل نیز، عبدالقیسِ بصره به فرماندهی عمروبن مرحوم عبدی، در شمار یاران امیر بودند.[۵۱۸]
در هر حال، تأثیر بحرینیهای مقیم بصره در جنگ جمل و بعد از آن در شکلگیری یک تشکّل شیعی توسط آنها، نیاز به تحقیق زیادی دارد.
مختصری از اصحاب و راویان ائمه که از مردم بحرین و به طور خصوص از عبدالقیس در بصره بودهاند یا به نحوی بصری خوانده میشدند به این شرح است:
- ابو نضره عبدی را «عُوقِ بصری» گفتهاند.[۵۱۹]