اشتباه آزمایشی

۲۸/۱

۳۳

۰۳۹/۰

کل

۵۷۳/۷۶

۴۷

^** و ^* به ترتیب معرف معنی‌دار بودن اثر تیمارها در سطوح اعتماد ۹۹% و ۹۵% بوده ^ns عدم وجود اثر معنی‌داری در سطح اعتماد ۹۵% را نشان می‌دهد.
مقایسه میانگین اثر اصلی گونه بر متوسط زمان جوانه‌زنی نشان داد که با وجود اینکه میانگین متوسط زمان جوانه‌زنی گونه مازودار از گونه ویول بیشتر بود ولی این اختلاف معنی‌دار نبوده و همچنین متوسط زمان جوانه‌زنی این دو گونه به­ طور معنی‌داری بیشتر از گونه برودار بود (شکل ۴-۱۲).
شکل ۴-۱۲٫ اثر اصلی گونه بر متوسط زمان جوانه­زنی
میانگین اثر اصلی سطوح رطوبت داخلی بذرها بر متوسط زمان جوانه­زنی بذور نشان داد که تیمار شاهد دارای بیشترین متوسط زمان جوانه­زنی بذور بوده و با کاهش سطح رطوبتی بذور تیمارها به ۴۰ و ۳۵ درصد نسبت به رطوبت اولیه، میزان متوسط جوانه­زنی بذور نیز با کاهش همراه بود. و سطح رطوبتی ۳۰ درصد کمترین مقدار متوسط زمان جوانه­زنی را نشان داد. تمام تیمارها در سطوح مختلف رطوبت داخلی اختلاف معنی­داری را نشان دادند (شکل ۴-۱۳).
شکل ۴-۱۳٫ اثر اصلی سطوح مختلف رطوبت داخلی بر متوسط زمان جوانه‌زنی
بررسی اثرات متقابل بین گونه و سطوح محتوای رطوبتی بذور نشان داد که در گونه­ های برودار، مازودار و ویول مقدار متوسط جوانه­زنی تیمار شاهد به­ترتیب ۶/۳، ۸/۳ و ۵۷/۳ به­ طور معنی­داری بیشتر از تیمار سطح رطوبتی ۴۰ درصد به­ترتیب ۹/۲، ۲۴/۳ و ۲/۳ بوده و از این نظر اختلاف معنی‌داری بین تیمارهای شاهد در گونه­ ها ملاحضه نشد. و با کاهش سطح رطوبت داخلی به ۳۵ درصد مقدار متوسط جوانه‌زنی در هر سه گونه نیز به­ طور معنی‌داری کاهش داشته است. این روند با کاهش سطح رطوبت داخلی ادامه یافته، به­ طوری‌که در سطح رطوبت داخلی ۳۰ درصد مقدار متوسط زمان جوانه‌زنی برای برودار، مازودار و ویول به­ترتیب به ۵۹/۰، ۶۱/۰ و ۶۸/۰ می‌رسد. لازم به ذکر است که اختلاف معنی­داری بین سطوح رطوبتی یکسان برای هر سه گونه مشاهده نگردید ولی بین سطوح رطوبتی مختلف اختلاف معنی‌دار بود (جدول ۴-۱۲).

جدول ۴-۱۲٫ اثر متقابل بین گونه و سطوح محتوای رطوبتی بر متوسط زمان جوانه­زنی

گونه
تیمار

ویول

مازودار

برودار

شاهد

^a169/0± ۵۷/۳

^a115/0 ± ۸۰۷/۳

^a ۰۹۵/۰ ± ۶۰۵/۳

۴۰%

^b (۳۶/۱۰) ۱۲۸/۰± ۲۰۸/۳

^b (۸۱/۱۴) ۱۴۹/۰± ۲۴۳/۳