(۷۸.۳)

 

 

 

 

 

۲.۷.۳- نتایج:
بیش از بررسی اشکال این بخش میبایست به این نکته توجه کرد که اعداد پایهی متغیرها بدین صورت انتخاب شدهاند  ،  ،  ،  و  . در شکل ۲۷.۳.الف با افزایش  سرعت سیال نیز افزایش مییابد. در شکل ۲۷.۳.ب بواسطهی افزایش لزجت، سرعت کاهش مییابد. در شکل ۲۷.۳.ج افزایش پارامتر مغناطیسی، منجر به کاهش سرعت میگردد و در نهایت تولید و جذب حرارت منجر به افزایش و کاهش سرعت میگردد که این مساله در شکل ۲۷.۳.د نشان داده شده است. در شکل ۲۸.۳ اثر پارمترهای مختلف بر روی توزیع دما بررسی شده است. که در این اشکال بترتیب با افزایش هدایت حرارتی، لزجت، پارامتر مغناطیسی و در نهایت ترم تولید حرارت توزیع دمای درون لایهی مرزی افزایش مییابد. در شکل ۲۹.۳ اثر پارامترهای گوناگون بر ضریب برش دیواره بررسی شده است. با افزایش هدایت حرارتی و ترم تولید حرارت منجر به افزایش ضریب برش دیواره میگردد که این اثرات بترتیب در شکل ۲۹.۳.الف و ۲۹.۳.د نشان داده شده است. از طرفی کاهش لزجت وپارامتر مغناطیسی منجر به افزایش ضریب برش دیواره میگردد که این اثرات بترتیب در شکل ۲۹.۳.ب و ۲۹.۳.ج نشان داده شدهاند. این در حالی است که با افزایش تمام پارامترهای مذکور(هدایت حرارتی، لزجت، پارامتر مغناطیسی و ترم تولید حرارت) نرخ انتقال حرارت دیواره را کاهش مییابد. این اثرات در شکل ۳۰.۳ قابل رویت است. در نهایت به ازای تمام پارامترهای مذکور با افزایش زاویه از نقطهی سکون ضریب برش دیواره و نرخ انتقال حرارت دیواره کاهش پیدا میکند و در حوالی نقطهی سکون حداکثر مقدار خود را دارد که در اشکال ۳۱.۳ و ۳۲.۳ این روند نشان داده شده است.
فصل چهارم:
بحث و نتیجهگیری و پیشنهادات
۱.۴- بحث و نتیجهگیری :
استفاده از این روش، درحل مسایل جابجایی آزاد گذرا به عنوانی روشی کارامد با دقت بالا و تعدادگرههای محاسباتی کم و هزینه محایاتی پایین بسیار مقرون به صرفه است. این روش را میتوان در مسایل مشابه در سایر علوم نیز بکار گرفت. نتایجی که از حل مسایل نمونه در حل مسایل لایهمرزی جابجایی آزاد گذرا گرفته شده به شرح زیر است.

 

 

• افزایش پرانتل زمان رسیدن به پایین زنی انتقال حرارت دیواره را به تعویق میاندازد.

 

 

 

• افزایش پرانتل درصد پایین زنی و بالازنی را کاهش میدهد.

 

 

 

• افزایش پارامتر مغناطیسی زمان رسیدن به پایین زنی انتقال حرارت دیواره را به تعویق میاندازد.

 

 

 

• افزایش پارامتر مغناطیسی میزان پایینزنی انتقال حرارت دیواره را به شدت کاهش میدهد بنحوی که به ازای پارامترهای مغناطیسی خیلی بزرگ میزان پایین زنی حذف میگردد.

 

 

 

• همچنین اثر بالازنی در تنش برشی دیواره با افزایش پارمتر مغناطیسی از بین میرود.

 

 

 

• افزایش پارامتر جذب و تولید حرارت میزان پایین زنی انتقال حرارت دیواره را به تعویق میاندازد.

 

 

 

• افزایش پارامتر جذب و تولید حرارت میزان پایین زنی انتقال حرارت دیواره و بالازنی تنش برشی دیواره را افزایش میدهد.

 

 

 

• افزایش لزجت زمان رسیدن به پایین زنی انتقال حرارت دیواره و بالا زنی تنش برشی دیواره را به تعویق میاندازد.

 

 

 

• افزایش لزجت میزان پایینزنی انتقال حرارت دیواره و و بالا زنی تنش برشی دیواره را کاهش میدهد.

 

 

 

• افزایش هدایت زمان رسیدن به پایین زنی انتقال حرارت دیواره و بالا زنی تنش برشی دیواره را تسریع میکند.

 

 

 

• افزایش هدایت میزان پایینزنی انتقال حرارت دیواره را افزایش میدهد در حالی که میزان بالا زنی تنش برشی دیواره تقریبا ثابت میماند.

 

 

 

• افزایش پرانتل به کاهش سرعت و نازک شدن لایهی مرزی حرارتی منجر میگردد.

 

 

 

• افزایش پرانتل، ضریب برش دیواره را کاهش میدهد.

 

 

 

• افزایش پرانتل، نرخ انتقال حرارت سطح افزایش مییابد.

 

 

 

• افزایش پارامتر مغناطیسی، منجر به کاهش سرعت میگردد.

 

 

 

• افزایش پارامتر مغناطیسی توزیع دمای درون سیال افزایش میدهد.

 

 

 

• افزایش پارامتر مغناطیسی، ضریب برش روی دیواره را کم میکند.

 

 

 

• نرخ انتقال حرارت از سطح کره با افزایش پارامتر مغناطیسی کم میشود.

 

 

 

• جذب و تولید حرارت به ترتیب منجر به کاهش دما و یا افزایش دما و همچنین کاهش و افزایش سرعت میگردد.

 

 

 

• کاهش ترم تولید حرارت ضریب برش دیواره کاهش مییابد.

 

 

 

• نرخ انتقال حرارت دیواره با کاهش H افزایش مییابد.

 

 

 

• با کاهش هر چه بیشتر  سرعت کاهش مییابد در حالی که دمای سیال افزایش مییابد.

 

 

 

• افزایش لزجت منجر به کاهش ضریب برش دیواره و نرخ انتقال حرارت دیواره میگردد.

 

 

 

• افزایش  توزیع دمای سیال و توزیع سرعت سیال را افزایش میدهد.

 

 

 

• افزایش هدایت حرارتی، ضریب برش دیواره را افزایش میدهد درحالیکه نرخ انتقال حرارت دیواره را کاهش میدهد.

 

 

۲.۴- پیشنهادات:
سایر مسایل پیشنهادی که میتوان به واسطهی این روش آنها را بررسی کرد

 

 

• شرط مرزی روی کره به شرط شار ثابت تغییر یابد.

 

 

 

• اثرات مکش و دمش به روی کره اضافه گردد.

 

 

 

• شرایط مرزی روی کره به صورت تابعی از مکان بر روی کره در نظر گرفته شود.

 

 

 

• هندسهی مسالهی مورد بررسی به استوانه تغییر پیدا کند.

 

 

الگوهای پیشنهادی برای اعمال هرچه بهتر این روش در مسایل به قرار زیر است

 

 

• ترکیب این روش با روش Simple در مسایل سیالات گذرا

 

 

 

• ترکیب این روش با روش های بالا دستی در مسایل سیالات گذرا