ورزش محسوب می‌شوند و می‌بایست در حفظ و نگهداری این عامل پرارزش تلاش نمود، ضرورت حکم می‌کند، عوامل به وجود آورنده‌ی تنیدگی در ورزشکاران شناسایی گردند و نسبت به حذف یا تضعیف این عوامل اقدام شود. چنین اقداماتی ضمن تأمین بهداشت روانی ورزشکاران، عملکرد آنها را در جهت تحقق اهداف تیمی بهبود می‌بخشد.
به دلیل اینکه بررسی تنیدگی مربی و ورزشکار در اکثر تحقیقات به صورت جداگانه مورد پژوهش قرار گرفته است (عابدی، ۱۳۸۹). این مطالعه، به بررسی رابطه سبک رهبری مربیان بر میزان تنیدگی ورزشکاران، می‌پردازد.
از آنجا که پژوهشی در رابطه با سبک رهبری مربیان بر تنیدگی ورزشکاران در داخل کشور انجام نگرفته است و تمام پژوهشهای موجود، در محیط سازمانی و مربوط به تأثیر سبک رهبری مدیران بر تنیدگی کارکنان می‌باشد و با عنایت به اینکه چندین پژوهش، در مورد تنیدگی مربیان انجام گرفته و در تمام آنها به ضرورت تحقیق در مورد تنیدگی ورزشکاران اشاره شده است (رمضانی‌نژاد و دیگران، ۱۳۸۳؛ رمضانی‌نژاد و دیگران، ۱۳۷۹؛ محرم‌زاده، ۱۳۸۵)، تحقیق حاضر به بررسی رابطه سبک رهبری مربیان بر میزان تنیدگی ورزشکاران می‌پردازد.
۱-۴ اهداف
۱-۴-۱ هدف کلی
هدف کلی، بررسی ارتباط سبک رهبری مربیان و تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی در دانشگاه‌های شهر تهران می‌باشد.
۱-۴-۲ اهداف اختصاصی
۱- تعیین سبک رهبری مربیان رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۲- تعیین سبک رهبری مربیان رشته‌های تیمی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۳- تعیین میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۴- تعیین میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۵- بررسی ارتباط سبک رهبری و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۶- بررسی ارتباط سبک رهبری و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۷- بررسی ارتباط بین سن و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۸- بررسی ارتباط بین جنسیت و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران.
۱- ۵ فرضیه‌های تحقیق
۱- بین سبک رهبری مربیان رشته‌های تیمی و انفرادی دانشگاه‌های شهر تهران اختلاف معناداری وجود دارد.
۲- بین میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران اختلاف معناداری وجود دارد.
۳- بین سبک رهبری و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران ارتباط معناداری وجود دارد.
۴- بین سبک رهبری و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران ارتباط معناداری وجود دارد.
۵- بین سن و میزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران ارتباط معناداری وجود دارد.
۶- بین جنسیت ومیزان تنیدگی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی منتخب دانشگاه‌های شهر تهران ارتباط معناداری وجود دارد.
۱-۶ پیش فرض‌های تحقیق
ورزشکاران سؤالها را با دقت و صحت کامل پاسخ داده‌اند.
۱-۷ محدودیت‌های تحقیق
۱- فقط ورزشکاران رشته‌های تنیس روی میز، بدمینتون، والیبال و هندبال مورد پرسش قرار گرفته‌اند.
۲- فقط دانشجویان دانشگاه‌های شهر تهران مورد پرسش قرار گرفته‌اند.
۳- برخی از ورزشکاران رشته‌های مورد بررسی، جهت پر کردن پرسشنامه همکاری نکردند.
۱-۸ تعریف مفاهیم و واژه‌ها
تنیدگی
تعریف نظری
تنیدگی ترجمه واژه «استرس^[۱۰]» در زبان انگلیسی می‌باشد که از لغت لاتین «استرینگر^[۱۱]» به معنی سختی کشیدن، مشتق شده است و در قرن هفدهم برای تشریح سختی یا محنت به کار برده می‌شد. در اواخر قرن هجدهم، این مفهوم دلالت بر فشار، کوشش و سختی‌ای می‌کند که متوجه فرد یا عضوی از اعضا یا نیروهای روانی او می‌باشد (مرادخان، ۱۳۷۲).

به عبارت ساده، تنیدگی حالتی است در روان و تن که ناشی از وارد شدن فشار به روان یا جسم فرد می‌باشد (الوانی، ۱۳۷۲).
تعریف عملیاتی
منظور از تنیدگی در این تحقیق نمره‌ای است که از پرسشنامه‌ی سنجش تنیدگی (ملکی رنجبر،۱۳۷۳) که شامل ۴۳ سؤال است به دست می‌آید.
رهبری
رهبری عبارت است از توانایی نفوذ بر گروهی به منظور رسیدن به هدف یا اهداف (کبیری، ۱۳۷۶).
سبک رهبری
تعریف نظری
الگوی رفتاری فرد است که به هنگام اقدام برای نفوذ در فعالیت‌های دیگران، آن‌گونه که تصور می‌کنند، از خود نشان می‌دهد (هرسی و بلانچارد^[۱۲]، ۱۹۷۷). رهبری با اختصار ترسیم نقشه کار و آگاهی دادن به دیگران در دنبال کردن اهداف می‌باشد. (خبیری، ۱۳۷۲).
تعریف عملیاتی
در این تحقیق سبک رهبری بر اساس سبک‌های پنجگانه مدل چندبعدی رهبری در ورزش بررسی شده، که با بهره گرفتن از پرسشنامه ۴۰ سؤالی مقیاس رهبری در ورزش (L.S.S)، شیوه‌های رفتاری رهبر نسبت به سبک‌های پنجگانه (که در ذیل تعریف می‌شوند)، سنجیده شده است (چلادوری و صالح،۱۹۸۰):
رفتار آموزش و تمرین: به معنای رفتار مربی به منظور بهبود عملکرد ورزشکار به وسیله‌ی تأکید بر تمرین سخت و شدید، آموزش مهارتها و تاکتیکها، روشن نمودن روابط بین اعضا و هدایت و هماهنگی فعالیت‌های اعضای تیم (میانگین سؤالات ۱، ۵، ۸، ۱۱، ۱۴، ۱۷، ۲۰، ۲۳،۲۶ ،۲۹ ، ۳۲، ۳۵، ۳۸ پرسشنامه پیوست ب).
رفتار دموکراتیک: مشارکت ورزشکاران در تصمیم‌گیری‌های مربوط به تعیین اهداف گروهی و روش‌های دستیابی به آن اهداف (میانگین سؤالات ۲، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۸، ۲۷، ۳۴، ۴۰ پرسشنامه پیوست ب).
رفتار آمرانه: به معنای رفتار مربی با ویژگی تصمیم‌گیری مستقل و اعمال قدرت شخصی (میانگین سؤالات ۲۱، ۲۴، ۳۰، ۳۳، ۳۹ ۳۸ پرسشنامه پیوست ب).
رفتار حمایت اجتماعی: به معنای رفتار مربی با ویژگی‌هایی مانند: نگران بودن در مورد رفاه و آسایش تک تک ورزشکاران، ایجاد جو گروهی مثبت و روابط گرم بین اعضای تیم (میانگین سؤالات ۳، ۷، ۱۳، ۱۹، ۲۲، ۲۵، ۳۱، ۳۶ ۳۸ پرسشنامه پیوست ب).
رفتار بازخورد مثبت (پاداش‌دهی): به معنای رفتاری که مربی ورزشکار را به واسطه عملکرد خوب مورد تشویق و پاداش قرار می‌دهد (میانگین سؤالات ۱۴، ۱۰، ۱۶، ۲۸، ۳۷ پرسشنامه پیوست ب) (چلادوری و صالح، ۱۹۸۰).
ورزشکار
تعریف نظری
فردی است که حداقل در یکی از رشته‌های ورزشی به تمرینات منظم ورزشی، زیر نظر مربی مربوطه می‌پردازد و به دو شکل سازمان یافته (ورزشکاری که تحت پوشش خدمات درمانی فدراسیون پزشکی-ورزشی کشور برای یک سال قرار می‌گیرد و کارت بیمه ورزشی دریافت می کند.) و غیر سازمان یافته تقسیم می‌شود (سازمان تربیت بدنی^[۱۳]).
تعریف عملیاتی
در این تحقیق ورزشکار به افرادی گفته می‌شود که عضو تیم ورزشی یکی از دانشگاه‌های سطح شهر تهران باشد و حداقل هفته‌ای ۶ ساعت در یکی از رشته‌های والیبال، هندبال، بدمینتون و تنیس روی میز فعالیت منظم ورزشی مربوط به آن رشته را داشته باشد.
دانشگاه‌های شهر تهران
کلیه دانشگاه‌های دولتی، آزاد و پیام نور شهر تهران که دارای رشته تربیت بدنی در واحد دانشگاهی خود می‌باشند.
.
فصل دوم