کوه های استان کرمانشاه جزء رشته کوه طولانی زاگرساند و با همان جهت ، یعنی شمال باختری – جنوب خاوری ، قرار گرفتهاند.
کوههای استان کرمانشاه را با توجه به ارتفاع و موقعیت ، به سه دسته تقسیم می کنند:
الف) شاهو ، پرآو ، بیستون ، دالاخانی و امروله ؛ این کوه ها بلنــدترین ارتفــاعات استـان هستند و غالباًقلههایی به ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر دارند ، لذا کوه های این قسمت زاگرس را زاگرس مرتفع می نامند.
ب) کوه سفید ، دالاهو ، قلعه قاضی ، آتشگاه و …؛ که غالبا دارای قله های با ارتفاع میان ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ متر هستند. این ارتفاعات به نسبت زاگرس مرتفع ارتفاع کمتری دارند و عمدتاً در نواحی مرکزی استان و با همان جهت شمال باختری – جنوب خاوری امتداد یافتهاند. این قسمت به زاگرس چین خورده معروف است.
پ) بازی دراز ، آق داغ ، دانه خشک و …؛ که غالباً قلههایی با کمتر از ۲۰۰۰ متر ارتفاع دارند. این ارتفاعات در قسمت جنوب باختری استان ، در منطقه ی قصرشیرین و سومار ، با کاهش بیشتر ارتفاعشان به جلگهی میاندورود در کشور عراق متصل میشوند. این قسمت نیز جزء زاگرس چین خورده است.نقشه (۳-۲) ناهمواریهای استان کرمانشاه را نشان میدهد.
-دشت ها
چاله های میان ارتفاعات غالبا همان ناودیس ها هستند که با انتقال مواد آبرفتی از کوه ها و ارتفاعات به چاله ها ، در نتیجه ی عمل فرسایش ، تحت تاثیر عواملی چون آب و هوا ، جنس سنگ ها و … به دشت تبدیل شده اند.(سالنامه آماری استان کرمانشاه)
نقشه (۳-۲): نقشه ناهمواری های استان کرمانشاه منبع : اداره کل هواشناسی استان کرمانشاه
امتداد دشتها در استان بیشتر شمال باختری – جنوب خاوری است. دشتها غالباً در فواصل میان تاقدیسها و شکستها ایجاد شده اند.
حدود یک سوم از پهنه استان کرمانشاه را مناطق دشتی و پست در بر گرفته که با وسعتهای مختلفی در میان ارتفاعات محصور هستند، کم ارتفاع ترین این دشتها در سومار و نفت شهر با ۱۸۰ متر و بلندترین آنها دشت سنقر با ۱۷۵۰ متر از سطح دریا ( اختلاف ارتفاع ۱۵۷۰ متر ) قرار گرفته و ویژگیهای متفاوتی را به لحاظ اقلیم به وجود آورده است وسیعترین دشتها در صحنه و کرمانشاه میباشند که از غنای زیستی برخوردار است .
بنابراین با توجه به موقعیت ناهمواریها و نیز ارتفاع ، دشتهای استان کرمانشاه به دو دستهی مرتفع و کم ارتفاع تقسیم می شوند.
الف)دشت های مرتفع ؛ مانند ماهیدشت ، سنجابی ، کلیایی ،کرمانشاه ، بیونیژ ، حسن آباد ، دینور و….
این دشتها در میان ارتفاعات با خاک حاصلخیز، آب و هوایی مناسب و منابع آب غنی، استعداد فراوانی برای فعالیتهای کشاورزی و دامپروری دارند ؛ به همین دلیل ، از گذشته تا به امروز جمعیت زیادی در این دشتها زندگی کرده اند.
ب)دشتهای کم ارتفاع ؛ مانند دشت ذهاب ، سومار ، گیلانغرب ، دیره و… که از یک طرف با ارتفاعات و از طرف دیگر با سرزمین کم ارتفاع و جلگهی میاندورود عراق همجوار است.ارتفاع کم از سطح دریا (۳۰۰ متر)، آب و هوای گرم و وجود منابع آب مانند رود الوند که از کوهستان دالاهو سرچشمه میگیرد، شرایط مناسبی را برای فعالیتهای کشاورزی (به استثنای قسمت هایی که دارای خاکهای شور و نامناسباند) در این منطقـه ایجاد کرده است. محصـولاتی چون خرما ، مرکبـات ، صیـفی جات و… در این منطقه کشت می شود.
-تپه ماهورها
معمولاً به نواحیای که دامنـهی ارتـفاع آنها میان ۰ تا ۶۰۰ متر از سطـح دریا باشد، تپـه ماهور میگویند.بخشی از ناهمواریهای استان که در قسمت جنوب باختری واقع شده اند از نوع تپه ماهور هستند ؛ مانند : تپه ماهورهای اطراف قصرشیرین و سومار. نقشه(۳-۳) توپوگرافی استان کرمانشاه را نشان می دهد.
نقشه(۳-۳) توپوگرافی استان کرمانشاه
۳-۱-۳- زمین شناسی
استان کرمانشاه بر روی یکی از کمربندهای لرزه خیز کشور ایران واقع شده است. وقوع زمین لرزه در سالهای گذشته در مناطقی چون فارسینج در سنقر و علیآباد ، کارخانه در کنگاور و کرگسار در صحنه ، نشان میدهد که در پارهای از مناطق استان احتمال وقوع زمین لرزه وجود دارد. این مناطق در مجاورت گسلهای فعال قرار گرفتهاند.
استان کرمانشاه در برگیرنده بخشی از زونهای زمین ساختی زاگرس ، سنندج – سیرجان و خرد شده می باشد که تمامی این زونها هم روند با کوههای زاگرس میباشد .
بخش عمدهی استان شامل ارتفاعات و چین خوردگیهای زون زاگرس میباشد که از نظر تکتونیکی و ساختاری از این زون تبعیت مینماید که بنابر فعالیت گسل اصلی زاگرس شاهد بروز زمین لرزههایی در محدوده اطراف آن میباشیم ، آنچه مشخص است کانون اصلی زلزله های زاگرس منطبق با گسل اصلی زاگرس بوده که با افزایش شعاع از کانون زلزله اثرات آن نیز کاهش می یابد .
در استان کرمانشاه و در حاشیه خاوری آن (حوالی کنگاور ) کانون اصلی زلزله های استان واقع گردیدهکه هر چه از آن به سمت غرب حرکت کنیم انرژی زلزله ها کاهش یافته بطوریکه در حاشیه باختری (سرپل ذهاب – قصرشیرین – گیلانغرب )هیچ گونه اثر مخربی از زلزله دیده نمی شود ( سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه).
۳-۱-۴– خاکهای استان
شکل ظاهری و خاک های استان کرمانشاه به طور مختصر به قرار زیر می باشند:
اراضی دامنه کوهها که اکثراً دارای شیب نسبتاً تند ودارای پستی و بلندی میباشد دارای خاک های کم عمق،درشت دانه وجوان است که اصطلاحاً خاکهای آبرفتی و واریزهای نامیده میشوند. هرچه شیب دامنهها ملایمتر می شود از درشتی بافت خاک کم شده و خاک های عمیقو ریز دانه با کمی دانه های سنگ آهک دیده میشوند که به خاکهای قهوهای معروفند.در مناطقی که دارای دشت های پست و گود افتاده هستند،به علت تجمع آبهای زیر زیرزمینی،خاکهای هیدرومورف یا اصطلاحاً خاکهای چمنی مرطوب مشاهده می شود.
در مناطق گرمسیری مانند منطقه قصرشیرین و گیلانغرب و سومار،به علت تبخیر زیاد و بارندگی کم و وجود تشکیلات گچی و مارنی،گاهی به خاکهای شور برخورد میکنیم.
در کناره بعضی از رودخانهها و مسیلها خاکهای جوان مطبق رسوبی به چشم میخورد.در قسمت های دیگر خاکهای بسیارسنگین رسی را که در فصول خشک دارای شکافهای عریض و عمیق میباشند، مشاهده می شود.
۳-۱-۵ - پوشش گیاهی
پوشش گیاهی و جنگلهابه سبب موقعیت خاص اقلیمی و بارندگی به موقع و کافی از مناطق شمال غربی تاجنوب شرقی استان کرمانشاه یعنی از ارتفاعات اورامانات تا منطقه زردلان و هلیلاندرههای پوشیده از جنگل و مراتع پر برکتی وجود دارد . این دره ها چون دارای آب وهوای معتدل با مناظر زیبای طبیعی است برای اطراق و تفریح و وجود ایلات در حال کوچاز بهترین نقاط تفریحی ایران است و همیشه یکی از شکارگاههای تراز اول ایران محسوبمیشده است .
۳-۱-۶-جنگل ها و مراتع استان
جنگلهای طبیعی استان حدود ۵۲۸ هزار و ۹۰۰ هکتار است یعنی حدود ۵/۲۱ درصد مساحت کل استان و چهار درصد کل جنگل های کشور را به خود اختصاص داده است . براساس نرم جهانی، باید ۲۵ درصد از کل مساحت هر کشوری پوشیده از جنگل باشد.
سرانه جنگل طبیعی در استان ۲۶ صدم هکتار، در کشور دو دهم هکتار و جهانی آن شش تا هشت دهم هکتار است که بدین ترتیب از نرم کشوری بالاتر و از نرم جهانی پایین تریم.
بطور کلی می توان نواحی جنگلی استان را چنین تقسیم نمود :
۱ ـ جنگلهای منطقه اسدآباد ـ کرمانشاه
۲ ـ جنگلهای منطقه کرمانشاه ـ ایلام
۳ ـ جنگلهایی منطقه گیلان غرب ـ قصرشیرین
۴ ـ جنگلهای منطقه اسلام آباد ـ قصرشیرین
اما کل مراتع کشور۹۰ میلیون هکتار است،مراتع استان کرمانشاه ۱/۴ دهم کل مراتع کشور را به خود اختصاص داده است. سرانه مرتع در استان را شش دهم هکتار میباشد. سـه نوع مراتع در استـان دیده می شود:
مراتع ییلاقی:مراتع ییلاقی در محدوده شهرستانهای کنگاور، صحنه، سنقر، کرمانشاه، پاوه ، اسلامآبادغرب و بخشهایی از گیلان غرب واقع شده اند و در ارتفاعات بالای ۱۸۰۰ متر شاهو پرآو دالاهو امروله نخودچال قرار گرفته اند از ویژگیهای این نواحی داشتن بارش کافی و ذخیرهی برف مناسب است در فصل گرما هم زمان با ذوب شدن برفها و جاری شدن جویبارها پوشش مرتعی مناسبی به وجود می آید که از اول اردیبهشت تا اواخر شهریور مورد استفاده قرارمیگیرد.
مراتع قشلاقی:این مراتع در مناطق کم ارتفاع و پست و نواحی مرزی در جنوب غربی استان شامل دشت ذهاب، قصر شیرین خسروی، نفت شهر، سوار و گیلان غرب قرار دارند مراتع این نواحی که در فصل سرد سال محل استقرار ایلات است از اول آذر تا اواسط فروردین مورد استفاده قرار میگیرد.
مراتع میان بند : در مسیر کوچ عشایر از ییلاق به قشلاق مراتعی وجود دارند که عشایر ضمن اتراق در آنها دامهای خود را تعلیف می کنند. این مراتع در ارتفاعات ۱۲۰۰ الی ۱۸۰۰ متر در گیلان غرب، سرپل ذهاب، جوانرود و قسمت های از پاوه واقع شده اند.
۳-۱-۷- کشاورزی استان
استان کرمانشاه با آب و هوای متنوع و منابعآب و خاک از امکانات بالقوه بسیار بالایی برای توسعه کشاورزی برخوردار است دشتهایوسیع این استان در نواحی سرد و معتدل و گرم گسترده شده است. تولید محصولات سرد سیریو نیمه گرمسیر(مثل خرما و مرکبات ) از ویژگیهای خاص استان میباشد، که در کمتراستانی دیده می شود. خاک در هیچ یک از دشتهای استان بغیر از مقدار بسیار جزئی درمناطق گرمسیری نفت شهر و سومار عامل محدود کننده توسعه کشاورزی نیست و همچنین منابعآب استان از ظرفیت و قابل توجهی برخوردار است که در حال حاضر بنا به دلایل مختلف ازروش سنتی استفاده می شود، بنابر این استفاده از این منابع مستلزم سرمایه گذاری وبکارگیری تکنیکهای پیش رفته است. جدول (۳-۱ ) سطح زیر کشت محصولات زراعی به صورت دیم و آبی در استان کرمانشاه در سال ۱۳۸۵ را نشان می دهد
جدول(۳-۱): سطح زیر کشت محصولات زراعی استان کرمانشاه بر اساس سال زراعی ۱۳۸۵
( واحد : هکتار ) | نام محصول | |||||||
جمع |