مرحله چهارم: مرحلهی سطح زمان سرویس است به این معنا که ترمینال مدت زمانی منتظر می‌ماند تا بخشی از پهنای باند تخصیص یافته به واحدها آزاد شود و مجددا حراج برگزار شود. میزان پهنای باندی که باید آزاد شود تا مجددا حراج برگزار شود، آستانه‌ی پهنای باند می‌نامند. برای بالا بردن احتمال موفقیت کاربرانی که تا کنون پهنای باندی دریافت نکرده‌اند، تغییرات تاخیر آن‌ها را در مقدار پیشنهادی شرکت در حراج شان به روز رسانی می‌کنیم. اگر مقدار جدید تغییرات تاخیر کاربرهای باقیمانده بزرگ‌تر از صفر باشد لیستی جدید از کاربرها و درخواست‌های جدید که می‌توانند در حراج شرکت نمایند، تشکیل و به مرحله بعد می‌روند.
مرحله پنجم: در نهایت حراج مجددا برای درخواست‌های باقیمانده و جدید تکرار می‌شود، برای آغاز این مرحله ترمینال باید مدتی صبر کند لذا تایمری با مقداری پیش فرض در نظر گرفته شده است. مقدار این تایمر پس از برگزاری اولین حراج بروزرسانی می‌شود. در این روش تایمر برابر فاصله‌ی زمانی بین یک مرحله از حراج تا زمانی که پهنای باند آزاد می‌شود، است.
طبق نتایج حاصل از شبیه‌سازی آریشتات، این روش دارای بهره‌وری بالا و نرخ از دستدهی پایین است، در حالی که تاخیر و واریانس تاخیر در آن نسبتا بالاست.
۲-۶-۱۳- روش پرنیان
روش پرنیان در [۲۷] مبتنی بر حراج تو در تو است یعنی برای تخصیص پهنای باند پویا، حراج در دو سطح برگزار می‌شود. در سطح اول حراج توسط واحد شبکه‌ی نوری میان کاربران برگزار می‌شود و کاربران برنده انتخاب می‌شوند، در سطح دوم حراج توسط ترمینال خط نوری میان واحدهای شبکه‌ی نوری برگزار می‌شود. در سطح اول برگزاری حراج، واحد شبکه‌ی نوری، به کاربران برگزاری حراج و شرایط اولیه‌ی آن را اعلان می‌کند. کاربران مقدار پیشنهادی خود را برای شرکت در حراج پس از بررسی شرایط اولیه به واحد مربوطه ارسال می‌کنند، این مقدار پیشنهادی شامل شناسه، اولویت و پهنای باند درخواستی کاربر است. در این روش چهار سطح اولویت بحرانی، بالا، متوسط و پایین برای کاربران در نظر گرفته می‌شود. سپس درخواست‌های کاربران برای پهنای باند توسط واحد بررسی می‌شود و براساس نظریه حراج قیمت اول، برندگان مشخص می‌شوند اما پهنای ماند موردنیاز به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد بلکه درخواست آنان در بافری ذخیره می‌شود تا در صورت پیروزی واحد مربوط، به آن‌ها پهنای باند تخصیص یابد. در سطح دوم حراج، ترمینال حراج و شرایط آن را به واحدها اعلان می‌کند و مانند روش قبل، واحد برنده انتخاب می‌شود.
اولین سطح حراج که توسط واحدها برگزار می‌شود، دارای مراحل زیر است:
۱- واحدها برگزاری حراج و شرایط آن را برای تخصیص پهنای باند به کاربران متقاضی اعلام می‌کنند.
۲- کاربران پس از بررسی شرایط اولیه‌ی حراج، درخواست‌های خود را به واحد مربوطه ارسال می‌کنند.
۳- هر واحد درخواست‌های رسیده را تحلیل می‌کند و با برگزاری حراج، کاربران برنده را انتخاب می‌کند. سپس لیستی از واحدها به همراه کاربران برنده‌ی آن‌ها مشخص می‌کند.
۴- واحدها به حراج سطح دوم راه پیدا می‌کنند.
مراحل سطح دوم حراج در روش پرنیان که توسط ترمینال اجرا می‌شود، به ترتیب زیر است:
۱- ترمینال برای تخصیص پهنای باند به واحدها، برگزاری حراج سطح دوم و شرایط آن را اعلام می‌کند.
۲- واحدها شرایط را ارزیابی کرده و پارامترهای درخواست پهنای باند خود را ارسال می‌کنند.
۳- ترمینال درخواست‌ها را ارزیابی می‌کند، حراج برگزار می‌کند، واحدهای برنده را تعیین می‌کند و لیستی از واحدهای برنده تهیه می‌کند.
۴- ترمینال پهنای باند را به واحدهای برنده اختصاص می‌دهد و به مصرف پهنای باند نظارت می‌کند.
این روش گذردهی بسیار بالایی دارد اما بالا بودن تاخیر، تغییرات تاخیر و نرخ از دست دادن بسته‌ها از معایب آن است.
۲-۶-۱۴- روش بهار
در [۲۸] روش دیگری برای تخصیص پهنای باند پویا پیشنهاد شده است که ترکیبی از الگوریتم ژنتیک و نظریه حراج است. بدین ترتیب که ابتدا ترمینال برگزاری حراج و شرایط آن را به واحدهای درخواست کننده‌ی پهنای باند اعلام می‌کند. کاربران پس از بررسی شرایط اعلام شده، پهنای باند موردنیاز خود را درخواست می‌کنند. درخواست کاربران برای پهنای باند پس از تحلیل، توسط الگوریتم ژنتیک به طور بهینه محاسبه می‌شود. سپس توسط تئوری حراج به درخواست‌ها پاسخ داده می‌شود. مراحل این روش بدین قرار است که پس از اعلان حراج و شرایط آن به واحدها، کاربران پهنای باند موردنیاز خود را به واحد مربوطه ارسال می‌کنند تا توسط الگوریتم ژنتیک بهینه شود. در واقع الگوریتم ژنتیک مقدار پهنای باند درخواستی کاربران را بیشینه می‌کند. سپس این مقدار بهینه برای شرکت در حراج به ترمینال فرستاده می‌شود و ترمینال براساس نظریه حراج برندگان را اعلام می‌کند. در نهایت برای بازندگان حراج اعتباری در نظر گرفته می‌شود تا در مرحلهی جدید بتوانند با بهره گرفتن از آن احتمال موفقیت خود در حراج را بالا ببرند. با توجه به روش‌های مبتنی بر نظریه حراج، جدول ۲-۷ روش‌های فوق را مورد مقایسه قرار می‌دهد.
جدول ۲-۷- مقایسه‌ی پارامترهای کیفیت سرویس در روش‌های تخصیص پهنای باند مبتنی بر نظریه حراج[۲۸-۲۴]
| نام روش | تاخیر | فاصله تاخیر | نرخ از دستدهی بسته‌ها | گذردهی | بهره‌وری |
| مبینا | تاخیری تقریبا منطبق با آریشتات دارد با این تفاوت که در ترافیک بالا، تاخیر بالاتری دارد. | واریانس تاخیری منطبق با آریشتات دارد با این تفاوت که در ترافیک بالا، واریانس تاخیر بسیار بیش‌تری دارد. | نسبتا زیاد ۳/۱۳% |
در ترافیک بالا، نسبت به ترافیک کم، گذردهی بیش‌تری دارد. | کم‌ترین ۹/۷۱ % |
| پرنیان | بیش‌ترین میزان تاخیر را دارد و با رشد ترافیک، تاخیر آن رشد بسیار سریع‌تری دارد. | بیش‌ترین میزان واریانس تاخیر را دارد و با رشد ترافیک، واریانس تاخیر آن رشد سریع‌تری دارد. | زیاد ۲/۱۴% |
رفتاری دقیقا منطبق با پرنیان و بیش‌ترین گذردهی را دارد. با رشد ترافیک، گذردهی افزایش می‌یابد. | متوسط |
