ج) برایند کلی حاصل از تحلیل توصیفی:

برایند کلی حاصل از تحلیل توصیفی هر دو بعد اصلی در این پژوهش نشان می دهد که مدیران این سازمان به طور کلی از میزان قابلیت مناسبی برخوردار بوده و با بررسی بیشتر و افزایش سطح آگاهی و دانش مدیران این سازمان، می توان این سازمان را به سمت یک سازمان پویا با قابلیت ایجاد یک سازمان کارآفرینانه هدایت نمود و نسبت به شکوفایی سازمان با بهره گیری از ایده ها و نوآروی ها بویژه در بعد خدمات نسبت به افزایش سطح رضایت مشتریان و افزایش سطح بهره وری سازمان اقدام نمود.
تحلیل استنباطی متغیرها
در این بخش از دو آزمون تی یک نمونه ای و آنالیز واریانس بهره جسته شد.
الف) نتایج آزمون تی یک نمونه ای
با توجه به آن که مقادیر بدست آمده در بخش تحلیل توصیفی مقادیر میانگین عددی نزدیک به مقدار عددی ۳ را گزارش می نمود به منظور اطمینان از بزرگتر بودن مقادیر میانگین محاسبه شده، از مقدار متوسط یعنی عدد ۳ از این آزمون بهره جسته شد. در آزمون تی یک نمونه ای با در نظر گرفتن مقدار عددی ۳ و سطح اطمینان ۹۵ درصدی به بررسی فرض های آماری به شرح ذیل پرداخته شد:
H0: میانگین قابلیت عملکردی و شخصی مدیران اتوبوسرانی برابر با ۳ می باشد.
H1: میانگین قابلیت عملکردی و شخصی مدیران اتوبوسرانی مخالف (بزرگتر) از ۳ می باشد.
نتایج بررسی آزمون تی یک نمونه ای (دو دامنه) در این بخش نشان داد که در تمامی مولفه های مورد بررسی فرض صفر مبنی بر برابر بودن مقادیر میانگین های مورد بررسی با مقدار عددی ۳ مورد تایید قرار گرفته و مقدار سطح معنی داری آزمون بالاتر از ۰٫۰۵ گزارش گردیده شد. این مهم نشان می دهد که میزان میانگین برخورداری مدیران سازمان اتوبوسرانی از قابلیت های عملکردی و شخصی در حد میانه بوده است هرچند که در بخش تحلیل توصیفی این میزان کمی بالاتر از مقدار عددی ۳ گزارش گردیده شد. بر همین اساس این مهم نشان می دهد که می توان با افزایش بیشتر سطح آگاهی و قابلیت های مدیران، میزان بالاتری از قابلیت های رهبری کارآفرینانه را در این سازمان مشاهده نمود و سازمان مستعد و آمادگی شکوفایی در ارائه خدمات نوین و نوآورانه را دارا می باشد.
ب) نتایج آزمون آنالیز واریانس
در این بخش با بهره گرفتن از آزمون آنالیز واریانس به بررسی وجود اختلاف معنی دار میان ویژگی های مورد بررسی در میان مدیران سازمان پرداخته شده است. نتایج در این بخش نشان داد که مقدار سطح معنی داری آزمون آنالیز واریانس بالاتر از ۰٫۰۵ بوده و این مهم نشان دهنده تایید فرض صفر مبنی بر عدم مشاهده اختلاف معنی داری میان میانگین های ویژگی ها و قابلیت های مورد بررسی در میان مدیران سازمان داشته و به طور کلی میان تمامی ویژگی های مورد بررسی طبق تحلیل توصیفی در مقدار متوسط قرار داشته است.
بحث و مقایسه یافته ها
همان طور که پیش تر عنوان گردیده شد بررسی سایر مطالعات انجام شده با عناوین مشابه نشان می دهد که تحقیق های محدودی در ارتباط با قابلیت ها و رفتارهای کارآفرینانه مدیران که به سازمان ها و شرکت هایشان برای تبدیل شدن به سازمان کارآفرین کمک می کنند، انجام شده است. همچنین در بیشتر موارد این ویژگی ها تنها به عنوان معیارها پیشنهاد گردیده شده بود و در سازمان و یا شرکت خاصی مورد بررسی قرار نگرفته و تنها ویژگی های تداعی کننده قابلیت های رهبری کارآفرینانه و آن هم به صورت جزئی مورد بررسی قرار گرفته شده است. در همین راستا می توان به مطالعه کرامر و رابینز^[۹۰]، (۱۹۹۷) اشاره نمود در این مطالعه که البته مربوط به سال ها اخیر نیز نبوده، رفتارها و شایستگی های رهبران کارآفرین را شناسایی گردیده که در آن بر اساس نتایج تحلیل عاملی، تعداد یازده قابلیت رهبری کارآفرینانه را شناسایی و معرفی گردیده شده که در آن نیز به تقسیم بندی کلی ابعاد پرداخته نشده و قابلیت های شناسایی شده تنها بیانگر مشارکت غیر مستقیم و غیر فعال رهبر کارآفرین در فرایند کارآفرینی بوده است. لذا در این پژوهش سعی گردیده شد تا علاوه بر بررسی جامع سایر پژوهش های مرتبط و تهیه یک مدل جامع و دربرگیرنده ابعاد کلی، این ابعاد در سازمان اوتوبسرانی و در بین مدیران این سازمان نیز مورد بررسی قرار گیرد که این نوع بررسی در سایر مطالعات دیگر تنها معطوف به شناسایی این ویژگی ها و قابلیت ها بوده ولی در این پژوهش میزان سطح قابلیت های رهبری کارآفرینانه شناسایی شده به صورت موردی در سازمان مذکور مورد بررسی قرار گرفته شد.
در مطالعه ایچولز و نیک (۱۹۹۸) نیز شناسایی سه نوع رفتار کارآفرینانه ی رهبران یعنی کشف فرصت، تسهیل فرصت و انگیزه ی بهره برداری از فرصت ها بیان گردیده شد که با مولفه های شناسایی شده در پژوهش حاضر یعنی روحیه گسترش سازمانی، بازاریابی همسو بوده است که این معیارهای در پژوهش حاضر از مطالعات جدیدتر محققینی همچون اسورز و لیدون ،۲۰۱۴ و اسچیپرز و همکاران،۲۰۰۸ استخراچ گردیده شد. همچنین مطالعه لومپکین و دیز (۲۰۰۱) بر روی ویژگی های استقلال طلبی، نوآوری، خطرپذیری، پیشگامی و رقابت تهاجمی تاکید گردیده شد است که در این میان بر ویژگی های پیشگامی با توجه به رابطه آن با عملکرد، تاکید گردیده شده و ویژگی رقابتی تهاجمی را در این زمینه موثر ندانسته اند. که این ویژگی ها بیشتر به خصوصیات شخصیتی آنان اشاره می نمود. اما بررسی سایر مطالعات انجام شده نشان داد که روحیه گسترش سازمانی، تقویت ریسک پذیری و قابلیت های عملیاتی که قرابت معنایی و موضوعی با شاخص های ارائه شده در مطالعات آنان داشته، جزو فاکتورهای اساسی در قابلیت های رهبری کارآفرینانه بوده ولی ویژگی استقلال طلبی جزو این قابلیت های شخصی بیان نگردیده است. به منظور تعیین این ویژگی ها نیز از مطالعات اخیر (اسورز و لیدون ،۲۰۱۴) (اسچیپرز و همکاران،۲۰۰۸) (هیندونن و کدورو ا،۲۰۰۲) (آنتونسدی و هیسدریچ،۲۰۰۱) (باقریا و زیاداتول، ۲۰۱۳) بهره جسته شده است. همچنین مطالعه تورن بری (۲۰۰۶) نیز در مطالعه خود به متغیرهای ایفای نقش های فعال و تسهیل گر توسط رهبر کارآفرین در شناسایی، ارزیابی و بهره برداری از فرصت های کارآفرینانه و تمرکز انرژی کارآفرینانه در داخل یا خارج سازمان اشاره داشته است که با سایر مطالعات اخیر نیز همسویی داشته است. برهمین اساس می توان با توجه به بررسی صورت گرفته بیان داشت که برایند مطالعات انجام شده تببینگر قابلیت های رهبری کارآفرینانه به شرح ذیل بوده است:
الف) صلاحیت عملکردی:
قابلیت های عملیاتی
شایستگی در امور مالی
بازاریابی
تامین نیروی کار
پاداش
تفویض اختیار
فرهنگ سازمانی
ب) صلاحیت شخصی:
اعمال یکپارچگی فکری
حرکت از من به ما
روحیه گسترش سازمانی
ایجاد سازمان پایدار
توجه بهبود مهارت های کارآفرینانه
تقویت ریسک پذیری
ایده و نوآوری
پیشنهادات مبتنی بر یافته های تحقیق
با توجه به بررسی که در این مطالعه صورت گرفته شد پیشنهاداتی به شرح ذیل ارائه می گیردد.
یکی از فاکتورهای مورد بررسی قابلیت های عملکردی بوده که از جمله ویژگی ها و قابلیت های رهبری کارآفرینانه عنوان گردیده شده است علاوه بر این بررسی ویژگی مذکور در بین مدیران سازمان اتوبوسرانی نیز نشان می دهد که این قابلیت میانگین کمتر از ۳ را گزارش نموده است بر همین اساس توجه به معیارهای ذیل و افزایش سطح آنان در مدیران از طریق افزایش آگاهی ضروری به نظر می رسد:
دوراندیشی به منظور توسعه و پیاده سازی یک ایده در قالب اهداف ساده و روشن.
توانایی هماهنگ و موزون کردن سیستم های مدیریتی برای ایجاد و افزایش کیفیت خدمات و گسترش آن.
قابلیت توسعه روش های تولیدی یا فرایندهای خدماتی، مستند سازی و مدیریت جهت دار کارکنان.
ارزیابی مداوم عملیات سازمان به منظور بهبود مستمر فرآیندهای کسب و کار.
همچنین شایستگی در امور مالی نیز یکی از ویژگی های مهم در قابلیت های رهبری کارآفرینانه بر شمارده شده است که به منظور افزایش آن می توان توجه به فاکتورهای ذیل را پیشنهاد نمود:
میزان برنامه ریزی برای تنظیم و مدیریت سرمایه در راستای تقویت و رشد در آینده.
توانایی کسب و بدست آوردن اشکال سرمایه به شیوه های متعدد.
ارائه شایسته سوابق کارکردی به ثبت رسیده و برنامه های عملکردی تدوین شده برای آینده به مخاطبین.
توانایی توسعه روابط با موسسات مالی.
در بعد توجه به امور بازاریابی نیز که یکی از فاکتورهای مهم در زمینه قابلیت های رهبری عنوان گردیده شده است توجه به موضوعات ذیل پیشنهاد می گردد.
ایجاد ابزار برای به دست آوردن بازخورد مشتری که این مهم می تواند با ارائه پرسشنامه هایی در قالب نظر سنجی از مسافرین محترم صورت گیرد و در بخش اداری نیز این موضوع به صورت مشابه با تدوین فرم نظرخواهی ویژه ای در بین ارباب رجوع مسیر خواهد بود.