User name

Password

MU ID

Arrival Time

Exit Time

Residential time

جدول ۴ -۱ ساختار Cache Memory پیشنهادی
مقدار زمان مقیم بودن برای هر گره بصورت است:

Residential Time = Residential Time + (Exit Time - Arrival Time)

۴-۲ ارزیابی روش پیشنهادی

در این تحقیق ارزیابی به روش شبیه­سازی صورت پذیرفت و از ابزار NS-2^[96] استفاده شد. سیستم ارزیابی استفاده شده در این پروژه از قسمت­ های زیر تشکیل شده است:
گام اول: شبیه سازی زمان احراز هویت در روش PNC با بهره گرفتن از پروتکل EAP-TLS
گام دوم: شبیه سازی زمان احراز هویت در روش پیشنهادی با بهره گرفتن از پروتکل EAP-TLS
گام­های شبیه­سازی از دو قسمت متشکل شده ­اند قسمت اول Handoff و قسمت دوم EAP-TLS است که درخصوص قسمت دوم به تحقیق انجام گرفته در [۲۲] استناد شده است.
فرضیه ‏های تحقیق عبارتند است:
گره­های شبکه سیار هستند.
شبکه محلی بی­سیم (Wi-Fi) بعنوان زیر ساخت شبکه درنظر گرفته شده است.
Access Point ها ازنظر آنتن دهی دارای محدوده جغرافیایی هستند.
ارتباط بین سرورهای AAA و نقاط دسترسی بصورت فیزیکی برقرار است
زمان فرایند احراز هویت بین MU و AAA مفروض است.

۴-۲-۱ گام اول

در این روش با شبیه­سازی Handoff از طریق روش PNC زمان احرازهویت را محاسبه می­نماییم. توضیحات مربوط به روش PNC در فصل قبل توضیح داده شد. اسکریپت مربوط به این گام در شبیه­ساز NS-2 نوشته شده است. محیط شبیه­سازی برای گام اول بصورت شکل ۴-۴ است. در هر دو گام یک سرور AAA و ۱۰ عدد Access Point و ۶۰ عدد MU در نظر گرفته شده است.
شکل ۴-۴ محیط شبیه­سازی در NS-2
خروجی xgraph شبیه­سازی گام اول در شکل ۴-۵ نمایش داده شده است. نمودار خروجی، زمان احرازهویت را نسبت به زمان کل شبیه­سازی نمایش می­دهد.
شکل ۴-۵ خروجی xgraph گام اول شبیه­سازی

۴-۲-۲ گام دوم

در این روش با توجه به فلوچارت ایده پیشنهادی Handoff صورت می­گیرد و زمان احرازهویت محاسبه می­گردد. اسکریپت مربوط به این گام در شبیه­ساز NS-2 نوشته شده است. خروجی xgraph شبیه­سازی گام دوم در شکل ۴-۶ نمایش داده شده است. نمودار خروجی، زمان احرازهویت را نسبت به زمان کل شبیه­سازی نمایش می­دهد.
شکل ۴-۶ خروجی xgraph گام دوم شبیه­سازی
V در هر دو گام نحوه محاسبه مقدار زمان مقیم بودن برای هر گره بصورت (۱) است:
Residential Time = Residential Time + (Exit Time - Arrival Time)
با توجه به نتایج خروجی حداکثر و حداقل زمان احرازهویت در هر دو گام شبیه سازی عبارتست از: حداکثر زمان احرازهویت در گام اول ۱۴میلی ثانیه و حداقل زمان احرازهویت در گام اول ۸ میلی ثانیه است. حداکثر زمان احراز هویت در گام دوم ۱۸۰میلی ثانیه و حداقل زمان احرازهویت در گام دوم ۷ میلی ثانیه است.

نتیجه گیری

همانطور که در فصل پیش نیز اشاره شد ایده اصلی این تحقیق با اتکا بر ارتقا امنیت سعی در کاهش زمان احرازهویت دارد تا با بهره گرفتن از کاهش زمان احرازهویت بتوان از مکانیزم امنیتی قویتری در شبکه بی­سیم استفاده نمود. در روش­های EAP هیچ کدام به زمان احرازهویت گره سیار با سرور AAA توجه ننمودند، لذا با لحاظ نمودن زمان احرازهویت در مقایسه روش­های EAP میتوان آنها را با فاکتور زمان احرازهویت سنجید.

۵-۱ مقایسه نتایج شبیه سازی

با توجه به نتایج خروجی در جدول ۵-۱ نمایش مقایسه زمان احراز هویت بین EAP-TLS در حالتیکه handoff بصورت معمولی است و در حالتیکه handoff از روش ایده پیشنهادی برقرار شده است: جدول ۵-۱ نمایش مقایسه زمان احراز هویت.