۱۸-برقراری رابطه با دانشگاه های کشور با هدف نهادینه سازی فرهنگ تعاونی در جامعه و استفاده از نیروهای تحصیلکرده و متخصص
۱۹-کمک به فعالیت های تبلیغاتی برای بخش تعاون با بهره گرفتن از وسایل ارتباط جمعی، مراکز فرهنگی و نیز با همکاری اتاق‌های تعاون و اتحادیه‌های تعاونی و ایجاد تعامل مطلوب با مراکز ارتباط جمعی، بویژه صدا و سیما به منظور تهیه برنامه‌ها، فیلم‌های آموزشی و ترویجی تعاون

۲۰-توسعه منابع ترویجی در زمینه فعالیت های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و انتشار آنها در جوامع شهری و روستایی
۲۱-بکارگیری شیوه‌های جدید ترویجی برای جلب مشارکت های مردمی در بخش تعاونی
۲۲-افزایش باور عمومی نسبت به شیوه تعاونی
۲۳-تبلیغ و ترویج تعاونی های الگو و موفق در حوزه تعاون (وزارت تعاون،۱۳۸۷)
تعدادی از روش های تعیین نیازهای آموزشی در شرکت های تعاونی شامل موارد زیر است:
-آموزش با اولویت تعاونی های تولیدی
-نظرخواهی از مدیران تعاونی ها
-مصاحبه با اعضای تعاونی ها
الف-ایجاد آگاهی ب- سواد ج- تبلیغ د- استفاده از قشر جوان ه- بازدید و نظارت
-نظرخواهی از متخصصان و کارشناسان و متولیان امور تعاونی
-تشکیل جلسات تبادل نظر در تعاونی ها
الف- تشکیل جلسات صرفاً آموزشی
ب-حضور مسئولین آموزشی در مجامع عمومی تعاونیها
-تشکیل شورای آموزشی
-سنجش نیازهای آموزشی از طریق رسانه های گروهی
-تشخیص مسئولین آموزش در ادارات تعاون
(سلیمانی سوچلمایی،۱۳۷۶).
اعضا و کارکنان تعاونی برای کسب موفقیت و دستیابی به بهره وری سازمانی در درجه اول باید خود را به درجه ای از آگاهی و شناخت برسانند به همین منظور طرح ارزیابی از سطح آگاهی اعضا و ارکان تعاونی باید مبتنی بر عوامل زیر باشد:
۱-آگاهی از اصول (تعاون) ۲-آگاهی از ارزش ها۳-آگاهی از اهداف تعاونی ها۴-تمایز آشکار بین اصول و ارزش ها۵-آگاهی از نحوه مالکیت (تعاون) ۶-آگاهی از میزان دخالت دولت۷-(میزان) آشنایی فردی برای عضو شدن۸-مطالعه اساسنامه ها۹-مطالعه مجلات تعاونی۱۰-مطالعه کتاب، بروشور و جزوات تعاون۱۱-انتشار مطالب آموزشی۱۲-تعاون به عنوان نهضتی فراگیر۱۳-نقش و اهمیتی که به وسایل ارتباط جمعی داده می شود.
۲-۲۴روش آموزش (شیوه آموزش تعاون)
شیوه ها و راه های مختلف آموزشی و چگونگی برنامه ریزی برای آموزش اعضا تعاونی به شرح ذیل می باشد (ماشیما،۱۳۷۹). روش های برگزیده آموزشی:
اطلاعات تعاونی برای خودآموزی - فعالیت های تبلیغاتی- سخنرانی و گفتگو - پرسش و پاسخ - برگزاری نشست ها - بحث های گروهی - دوره های مطالعاتی- برگزاری نمایشگاه - برنامه های نمایشی- بازدیدهای مطالعاتی- انجام امور تجاری - برگزاری سمینار و کارگاه های آموزشی (همان منبع)
۲-۲۵راهکارها و رویکردهای ویژه در توسعه و تقویت ترویج تعاون
همانطور که بیان گردید ترویج به عنوان یک شیوه آموزشی غیررسمی در تمامی علوم انسانی و علومی که به نوعی با انسان سروکار دارند جایگاه خود را یافته است. در تمامی مؤسسات دولتی که به نوعی با آموزش سروکار دارند معضل نیروی انسانی ماهر و بودجه از مسایل عمده در فعالیت های ترویجی محسوب می شود. در هر حال تعدادی از کارشناسان علوم تربیتی و آموزشی، آموزش را یک فرایند هزینه بر و دیر بازده می دانند. امروزه در کلیه فعالیت ها با بکارگیری شیوه ها و روش های جدید در جهت کاهش هزینه ها و تأمین سود سریعتر گام بر می دارند. از جمله این رویکردها در ترویج تعاون عبارتند از:

• • بکارگیری ترویج خصوصی

• • بهره گیری از طرح هایی مانند سرباز مروج تعاون

• • فعال سازی اتحادیه های تعاونی و اتاق های تعاون در بخش آموزش و ترویج

• • فعال سازی تعاونی ها در امر آموزش و ترویج

• • تشکیل و توسعه تعاونی های آموزشی و ترویجی

• • توسعه همکاری با دستگاه های اجرایی و بهره گیری از مشارکت ایشان

• • توسعه نمایشگاه های ترویجی تعاون

• • فعال سازی کلیه کارشناسان بخش تعاون در امر ترویج

• • مشارکت فعال با صدا و سیما

• • بهره گیری مؤثر و مناسب از فناوری های جدید مانند اینترنت و لوح فشرده

• • استفاده از شیوه های تشویقی در تعاونی ها

• • معرفی تعاونی های الگو و موفق با روش ها و شیوهای مناسب ترویجی

(پاتیش کومار، ۱۳۸۰) از نظریه پردازان تعاون، انجام برنامه های ترویجی در شرکت های تعاونی را متناسب با شرایط و ملزوماتی می داند و در همین ارتباط موارد زیر را به عنوان راهبردهای آموزشی و ترویجی شرکت های تعاونی مطرح می کند:
۱-رویکرد آموزشی باید کاملاً در ارتباط با منابع قابل دسترسی باشد. گردانندگان سیستم آموزش تعاون باید بدانند هزینه آموزش های نوین بسیار بالاست.
۲-باید بر آموزش کارکنان در زمینه موقعیت تاریخی تعاون تأکید شود تا توسعه سازمان های تعاونی، اصول و مفاهیم آن، امکانات بالقوه تعاونی ها به عنوان ابزاری برای تأمین عدالت اقتصادی_ اجتماعی، اهمیت تعاونی ها و … تلقی گردد.
۳-اصول تعاون و ارزش های تعاونی نباید در سطح بحث های نظری باقی بمانند و مؤسسات آموزشی باید آنها را در جلسات آموزشی خود بگنجانند یا جلسات ویژه ای برای آموزش اصول و ارزش های تعاونی برگزار نمایند.
۴-ماهیت و میزان دخالت دولت، عاملی تعیین کننده و تأثیرگذار بر فعالیت های تعاونی هاست. پیشنهاد می شود نقش دولت ها محدود به ارائه حمایت های مالی و آگاه نمودن مردم شود. بهتر است تعاونی ها بر اساس دموکراسی و مقتضیات منابع انسانی اداره شوند.