به طور خاص، تولیدکننده سرامیکهای گلدار است و به صورت خرده فروشی عرضه میکند.
نیازی به واردات و صادرات ندارد.
شرکت دارای دو قطعه زمین، یک ساختمان، ماشینآلات، لوازم اداری و دو کامیون است.
شرکت واجد صلاحیت برای برخورداری از مزایای خاص نیست.
دارای ۶۰ کارمند، ۴ مدیر، ۸ معاون و ۴۸ کارگر که همه آنها اتباع کشورند.
شرکت دارای گردش مالی ۱۰۵۰ برابر درآمد سرانه است .
شرکت در سال اول زیان‌ده بوده است .
شرکت ۵۰% سود خود را به نسبت سهام در آخر سال دوم میان صاحبان تقسیم میکند.
شاخص تجارت برونمرزی
شاخص تجارت برونمرزی، میزان سهولت انجام تجارت خارجی توسط کشورها به نمایش میگذارد. این شاخص کلیه مراحل الزامی برای صادرات و واردات را بررسی میکند و برای مقایسه میان کشورها صادرات و واردات محموله مشخصی، از طریق حمل و نقل دریایی را گرداوری میکند. کلیه مراحل اداری واردات و صادرات کالا (از توافق پیمانکار گرفته تا حمل کالا) و نیز زمان و هزینه انجام امور، ثبت و ضبط میشود. علاوه بر آن، کلیه اسناد و مدارک لازم برای تصفیه حساب کالای مبادله شده بین مرزها ثبت و ضبط میشود.
برای اینکه مقایسه این شاخص میان کشورها قابل قبول باشد، فرایندکالای صادراتی و کالای وارداتی را تعریف کرده اند:
کالاهای صادراتی: مراحل از بسته بندی کالا در کارخانه تا خروج از بندر را شامل میشود.
کالاهای وارداتی: مراحل از پهلو گرفتن کشتی در بندر تا تحویل کالا به انبار کارخانه را دربرمیگیرد.
فرضیات در مورد شرکت
دارای ۶۰ نیروی کار میباشد.
در بزرگترین شهر تجاری کشور واقع شده است.
شرکت خصوصی و با مسئولیت محدود میباشد و در منطقه ویژه اقتصادی قرار نگرفته است.
دادای مالکیت داخلی بوده و مالک خارجی ندارد.
بیش از ۱۰% فروش آن، صادر میشود.
فرضیات در مورد کالای تجاری
کالای تجاری بصورت محموله خشک، در کانتینرهای ۲۰ فوتی کاملا پر ارسال میشود.
وزن محموله ۱۰ تن و ارزش آن ۲۰۰۰۰ دلار میباشد.
خطرناک نبوده، مصرف نظامی ندارد.
نیاز به امکانات سردخانهای یا محیطهای خاصی ندارد.
نیاز به شرایط امنیتی یا بهداشتی خاصی، بیش از آنچه در استانداردهای بین المللی پذیرفته شده است ندارد.
مفروضات روش شناسی
زمان:
زمان براساس روزهای تقویمی ثبت میشود. محاسبه زمان یک مرحله، از شروع تا تکمیل آن مرحله میباشد.
فرض میشود که نه واردکننده و نه صادرکننده زمان را تلف نمیکنند و هر کدام خود را متعهد میدانند تا مراحل را بدون تاخیر انجام دهند.
فرایندهایی را که میتوان بطور موازی انجام داد، همزمان محسوب میشوند.
زمان انتظار بین مراحل (بعنوان مثال حین تخیله بار) در اندازه گیری لحاظ میشود.
هزینه
هزینه براساس مبالغ قابل پرداخت برای یک کانتینر۲۰ فوتی، با دلار آمریکا محاسبه میشود،
کلیه هزینه های مرتبط با تکمیل مراحل و فرایندها برای واردات و یا صادرات کالاها، درج میگردند که شامل هزینه تهیه اسناد و مدارک، هزینه های اداری برای اخذ تصفیه حساب گمرکی و کنترل فنی، هزینه های پایانه ها و حمل و نقل درون شهری میباشد.
هزینه های مورد محاسبه شامل تعرفهها یا مالیاتهای تجاری نمیباشند فقط هزینه های اداری ثبت میشود.
اسناد و مدارک
کلیه اسناد و مدارک لازم برای صادرات و واردات کالا ثبت و ضبط میشوند.
چنین فرض میشود که قرارداد قبلا مورد توافق قرار گرفته و توسط هر دو طرف امضاء شده است.
اسناد عبارتند از اسناد بانکی، اعلامیه گمرکی و اسناد مفاصا حساب، اسناد بندری، مجوزهای ورود و سایر
اسناد و مدارک رسمی که بین طرفین ذیربط مبادله میشود.
مدارکی که همزمان تکمیل و ایجاد میشوند، در حکم اسناد مجزایی تلقی میشوند که در یک مدت زمانی معین تکمیل شدهاند.
الزامآور بودن قراردادها
این شاخص مبین میزان کارایی قراردادها در هنگام بروز دعاوی حقوقی میان افراد میباشد. در این شاخص کارایی التزام به قرارداد قابل ردگیری است. آنچه مسلم است یک نظام دادرسی و حل اختلاف کارا به صاحبان کسب و کار این اطمینان را میدهد که دامنه تعامل خود را گسترش داده و به مشتریان و تامین کنندگان مالی جدید روی آورند .
قطعا تحت چنین شرایطی ضمن کاهش هزینه های معاملاتی، برای بنگاهها امکان توسعه فعالیت و تغییر فضا از جو عدم اطمینان به فضای اعتماد و همکاری فراهم میشود.
در این شاخص، زمان، هزینه و تعداد مراحل مورد نیاز از زمان تدوین شکایت تا صدور و اجرای رای صادره را مورد بررسی قرار میدهد. اطلاعات این شاخص از طریق بررسی قوانین آئین دادرسی مدنی و دیگر قوانین مربوط به آئین رسیدگی در دادگاه‌ها و پرسشنامه‌هایی که توسط حقوقدانان محلی متخصص در این زمینه تکمیل شده، گردآوری شده است.
مفروضات شاخص
برای قابل مقایسه بودن اطلاعات در کشورهای مختلف فرضیهای در رابطه با وقوع یک اختلاف میان دو تاجر و ارجاع آن به محاکم دادگستری و روند رسیدگی به این دعوی فرضی مطرح شده است.
آئین رسیدگی عبارت است از هرگونه تعامل میان طرفین یا میان طرفین با دادگاه یا مسئولین آن.
دعوی فرضی مربوط به یک معامله قانونی است که در بزرگترین شهر کشور اتفاق می‌افتد.
تاجر فروشنده، کالاهایی را به تاجر خریدار میفروشد. خریدار از پرداخت بهای کالا خودداری کرده و مدعی میشود کالاها کیفیت لازم را ندارند.
ارزش دعوی مطروحه ۲ برابر درآمد سرانه کشور است و دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به دعاوی تجاری با ارزش دو برابر درآمد سرانه را دارد، به اختلاف رسیدگی میکند.
