- یو و همکاران (۲۰۰۸)، در پژوهشی به بررسی تأثیر فناوری اطلاعات بر قابلیت های زنجیره تأمین و عملکرد شرکت پرداختند. یافته ها نشان دادند، قرارگیری فناوری اطلاعات در سیستم ارتباطات زنجیره تأمین می تواند به ایجاد امکانات بهتر در زنجیره تأمین در زمینههایی مانند تبادل اطلاعات، هماهنگی، یکپارچهسازی فعالیتها و حساسیت تأثیرپذیری زنجیره تأمین منجر شود.
- گاستین و همکاران(۲۰۰۸)، دریافتند که شرکتهای یکپارچه شده بیشتر فرآیندهای کسب وکار خود را کامپیوتری می کنند، بنابراین به فواید مشهودتری مثل صرفهجویی در موجودی و کاهش زمانهای تأخیر دست مییابند. مبتنی بر این مطالعات، فرضیههایی، به صورت زیر تدوین شده است:
فرضیه اهم: ابعاد زنجیره تأمین یکپارچه بر توانمندیهای رقابتی تأثیر دارد.
فرضیه اخص: یکپارچگی داخلی به وسیله یک سیستم کاملاً آشکار از نقطه خرید تا نقطه توزیع در داخل یک سازمان جهت دستیابی به رضایت مشتری در نظر گرفته شده است.
- اسمیت و راسنزویک، بارگلمن و همکاران؛ تید و همکاران(۲۰۰۹)، نشان دادند که یکپارچگی داخلی به طور معناداری نوآوریهای محصول را بهبود میدهد. گریفی نیز، بیان کرد که مکانیزم های یکپارچگی داخلی مثل تیمهای چند وظیفه ای زمان تحویل محصولات جدید را کاهش میدهد.
- بنیتو(۲۰۰۹)، به مطالعه ارتباط بین سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات و کارایی عملیاتی در خرید پرداخت. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد، سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات بر کارایی عملیاتی خرید، تأثیر مثبت می گذارد. به طور اساسی برای انجام دادن و نیز ارتقاء دادن بعضی از فعالیتهای خرید توسعه یافته مانند همکاری با تأمینکنندگان، ارزیابی تأمینکنندگان، درگیرکردن تأمینکنندگان در توسعه و طراحی محصول و نیز یکپارچهسازی لجستیک، پذیرش فناوری اطلاعات در زنجیره تأمین ضروری است.
- سزن(۲۰۰۹)، به بررسی آثار نسبی طراحی، یکپارچهسازی و تسهیم اطلاعات بر کارایی زنجیره تأمین به صورت تجربی پرداخت. بررسی داده ها نشان داد، یکپارچهسازی و تسهیم اطلاعات، روشهایی مطمئن برای افزایش کارایی در زنجیرههای تأمین هستند. همچنین طراحی یک زنجیره تأمین نیز نقشی مهم در دستیابی به سطوح مطلوب کارایی دارد.
- یولنجین و یورای(۲۰۱۰)، به مطالعه پذیرش فناوری اطلاعات در مدیریت زنجیره تأمین پرداختند. در این مطالعه، هدف آنها تعیین کردن میزان استفاده از فناوری اطلاعات در زنجیره تأمین و نیز میزان استفاده از اینترنت(به عنوان یک بعد خاص فناوری اطلاعات) توسط شرکتها بود. نتایج مطالعه نشان داد که ۶۷ درصد از شرکتهای مورد بررسی از فناوری اطلاعات در زنجیره تأمینشان استفاده می کنند. برای اکثریت شرکت ها ۵۳ درصد(مهمترین دلیل استفاده از فناوری اطلاعات در زنجیرهتأمین، آگاهی از مشتریان) ۱۸درصد از شرکتها، دستیابی به نیازمندیهای مشتریان و بهبود سطوح خدماتدهی، ۱۲ درصد از شرکتها، دستیابی سریع به اطلاعات و بهبود یکپارچهسازی اطلاعاتی و مزیتهای رقابتی و نیز حفظ مزیتهای رقابتی را به عنوان مهمترین دلایل برای استفاده از ۸۱ درصد از فناوری اطلاعات در زنجیره تأمین بیان کردند. همچنین نتایج نشان داد، ۵۶ درصد از شرکتهای استفادهکننده سایت شرکتها از اینترنت استفاده می کنند و اینترنتی دارند. اکثریت شرکتهایی که سایت اینترنتی دارند، از آن برای برقراری ارتباط با مشتریان از طریق پست الکترونیکی، ارائه تبلیغات فروش و فعالیتهای عمومی ارتباطی و نیز ارائه اطلاعات محصولی به صورت دیداری و شفاهی استفاده می کنند.
- پارتاسری و هاموند(۲۰۱۰) در مقاله خود با عنوان ورودی و خروجی نوآوری محصول، تأثیر تعدیلکنندگی فرایند نوآوری، دریافتند که یکپارچگی وظیفه ای تأثیر مثبتی روی فراوانی نوآوری محصول دارد.
- بالدوین و هنلنیز(۲۰۱۰)دریافتند که ایدههای نوآورانه بخشهای داخلی مختلف منابع اصلی نوآوری هستند و اغلب ایدههای نوآورانهای که در بخشهای داخلی شرکت صورت میگیرد باعث ایجاد نوآوریهای محصول میگردند.
فصل سوم:
روش شناسی پژوهش
۳-۱ مقدمه:
در این فصل به بررسی چگونگی روش تحقیق، گردآوری داده ها و تحلیل آنها جهت استفاده از داده های خام در راستای فرضیات تحقیق پرداخته می شود. همچنین تعریف وتفصیل مفاهیم اساسی همچون (جامعه آماری، نمونه گیری و…) ارائه گردیده و مفاهیم اساسی فوق برای تحقیق حاضر بررسی میگردد.
۳-۲ روش تحقیق:
پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش کاربردی میباشد. این پژوهش از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع قیاسی، از نظر نحوه اجرای پژوهش کیفی، از نظر نوع داده ها توصیفی، پیمایشی است.
۳-۳ متغیرهای پژوهش:
نام متغیر | نقش متغیر در پژوهش |
نوع متغیر در پژوهش |
مقیاسهای سنجش متغیر در پژوهش |
||||||||
مستقل | وابسته | مداخلهای | زمینهای | کمی | کیفی | اسمی | رتبهای | فاصلهای | نسبتی | ||
پیوسته | گسسته | ||||||||||
یکپارچگی فنآوری اطلاعات | * |